Kryteria oceny śródokresowej doktoranta w Szkole Doktorskiej Nauk o Języku i Literaturze

Dyscyplina: językoznawstwo i literaturoznawstwo

I. Komisje — językoznawcza i literaturoznawcza - ds. przeprowadzenia oceny śródokresowej w Szkole Doktorskiej SNJL są powoływane na jeden rok akademicki.
II. W skład obu komisji wchodzą po 3 osoby, w tym:

  1. jedna osoba - zatrudniona poza UAM - posiadająca stopień doktora habilitowanego w dyscyplinie lub tytuł profesora w dziedzinie obejmującej dyscyplinę, w której przygotowywana jest rozprawa doktorska;
  2. dwie osoby - zatrudnione w UAM - posiadające stopień doktora habilitowanego w dyscyplinie lub tytuł profesora w dziedzinie obejmującej dyscyplinę, w której przygotowywana jest rozprawa doktorska.

Promotorzy oraz promotorzy pomocniczy doktoranta nie mogą być członkami komisji przeprowadzającej ocenę śródokresową doktoranta, pozostającego pod ich opieką. W posiedzeniach komisji może uczestniczyć - w charakterze obserwatora – przedstawiciel Samorządu Doktorantów UAM.

III. Ocena śródokresowa – w odniesieniu do przedstawionego przez doktoranta Indywidualnego Planu Badawczego – obejmuje w szczególności następujące elementy:

  1. postępy w pracy nad przygotowaniem rozprawy doktorskiej;
  2. aktywność naukową z uwzględnieniem publikacji naukowych, wystąpień konferencyjnych oraz aplikacji grantowych;

IV. Kryteria oceny śródokresowej dotyczą następujących aspektów dorobku doktoranta:

  1. stanu zaawansowania prac nad materiałem badawczym, będącym podstawą rozprawy doktorskiej (odbyte kwerendy, przeprowadzone badania empiryczne, skompletowana bibliografia podmiotowa i przedmiotowa, ukończone studia przypadków itd.);
  2. wymiernych efektów pracy nad rozprawą doktorską w postaci konspektu rozprawy, ukończonych rozdziałów lub spójnych fragmentów rozprawy, opublikowanych lub przygotowanych do publikacji artykułów, mających współtworzyć rozprawę doktorską w formie serii artykułów lub pozostających w ścisłym związku z jej tematem;
  3. teoretycznych podstaw badanego zagadnienia, świadomości metodologicznej, rozpoznania adekwatnych tradycji naukowych i współczesnych kontekstów prowadzonych badań;
  4. umiejętności w zakresie opracowania materiału badawczego, konstruowania wypowiedzi naukowej, redakcji tekstu;
  5. dorobku naukowego doktoranta, zgromadzonego w ocenianym okresie, obejmującego m. in. publikacje, realizowane projekty i złożone wnioski grantowe, udział w zespołach badawczych;
  6. doświadczeń wynikających z własnej praktyki dydaktycznej doktoranta, indywidualnej ścieżki kształcenia;
  7. ewentualnych innych osiągnięć (np. uczestnictwa w organizacji konferencji naukowych i wydarzeń kulturalnych, popularyzacji nauki, pracy w samorządzie doktoranckim, inicjowania aktywności naukowej doktorantów).

V. Podstawą do przeprowadzenia przez komisję oceny śródokresowej są:

  1. Indywidualny Plan Badawczy;
  2. autoreferat przygotowany przez doktoranta;
  3. dokumentacja poświadczająca stopień zaawansowania pracy nad rozprawą doktorską;
  4. dokumentacja (portfolio) osiągnięć naukowych;
  5. opinia promotora;
  6. rozmowa z doktorantem.

VI. Z przebiegu oceny śródokresowej komisja sporządza protokół, który podpisują wszyscy członkowie komisji.
VII. Wynik oceny śródokresowej ustalany jest na posiedzeniu niejawnym, bez udziału doktoranta. Decyzje komisji zapadają zwykłą większością głosów. Ocena śródokresowa kończy się wynikiem pozytywnym albo negatywnym.
VIII. Wynik oceny wraz z uzasadnieniem jest jawny. Członek Komisji ma prawo złożyć na piśmie zdanie odrębne wraz z uzasadnieniem.

Zobacz również:

Zasady przeprowadzania oceny śródokresowej w szkołach doktorskich Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu