Jubileusz 100 lat uniwersyteckiej nauki o muzyce w Poznaniu świętuje Instytut Muzykologii UAM. W programie obchodów znalazła się konferencja naukowa, uroczyste koncerty, zwiedzanie nowej siedziby Instytutu na Kampusie Morasko oraz prezentacja wystawy jubileuszowej. - Życzę nie następnych stu lat, ale dwustu, trzystu lub czterystu, które będą tak bardzo owocne jak ostatnie sto lat - mówił podczas inauguracji wydarzenia prorektor UAM prof. Rafał Witkowski.
Instytut Muzykologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu należy – obok muzykologii na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (rok założenia 1911) oraz muzykologii na lwowskim Uniwersytecie Jana Kazimierza (1912) – do najstarszych w Polsce placówek uniwersyteckich o takim profilu naukowym. Geneza poznańskiej muzykologii w sposób niemal symboliczny zbiega się z odzyskaniem polskiej państwowości po długim okresie zaborów. Poważny impuls do jej powstania w nowo odrodzonej Rzeczpospolitej (1919/1920) nadał ksiądz dr Wacław Gieburowski (1877-1943), znany dyrygent zespołów chóralnych i teoretyk muzyki, który na ówczesnym Uniwersytecie Poznańskim przeprowadził serię wykładów o tematyce historyczno-muzycznej. Z tego intelektualnego zalążka stosunkowo szybko – już w roku akademickim 1922/23 – zrodził się umocowany instytucjonalnie w strukturach Uniwersytetu Poznańskiego Zakład Muzykologii. Jego kierownikiem został absolwent muzykologii berlińskiej prof. dr Łucjan Kamieński (1885-1964), działający także aktywnie jako kompozytor (był m.in. autorem „fredrowskiej” opery Damy i Huzary). Dzięki jego wszechstronnej działalności obejmującej badania historyczne, psychoakustyczne, badania folkloru muzycznego (te ostatnie zaowocowały utworzeniem pierwszego w kraju Regionalnego Archiwum Fonograficznego), muzykologia poznańska szybko stała się ważnym ogniwem szeroko rozumianego polskiego życia naukowego i muzycznego. Więcej o historii Instytutu na: https://muzykologia.amu.edu.pl/historia/
Obecnie Instytut Muzykologii UAM wchodzi w skład Wydziału Nauk o Sztuce. Dyrektorem jednostki jest prof. Piotr Podlipniak.
Fot. Przemysław Stanula
