Stanisław Konarski przed Świętym Oficjum (1769-1771)

Książka, powstała jako rezultat grantu NCN, po kwerendzie w rzymskich i polskich archiwach, w tym w oparciu o nieznane dotąd historykom materiały Archiwum Dykasterium Doktryny Wiary, składa się z dwóch części: obszernego wprowadzenia historycznego oraz części edytorskiej. W tej drugiej części zamieszczono transkrypcję pełnej kolekcji oryginalnych materiałów archiwalnych Świętego Oficjum, dotyczących procesu Konarskiego (w języku włoskim i łacińskim), wraz z komentarzem i tłumaczeniem na język polski. Część pierwsza jest wprowadzeniem historycznym i składa się z ośmiu rozdziałów. W zarysie biografii Stanisława Konarskiego uwzględniono podstawowe fakty z jego życia: wykształcenie zdobyte w kolegiach pijarskich w Polsce i w Rzymie, drogę powołania zakonnego, zaangażowanie publicystyczne, polityczne, intelektualne i organizacyjne, kontakty międzynarodowe, wreszcie najważniejsze osiągnięcia i publikacje. Rozdział drugi zawiera przegląd debat i polemik, jakie wywołała książka O religii poczciwych ludzi, od końca osiemnastego wieku przez cały wiek dziewiętnasty, a także ukazuje miejsce książki w badaniach nad historią polskiego oświecenia. Kolejne rozdziały dotyczą głównych idei Konarskiego, rozwiniętych w książce: poczciwości, deizmu, kościelnej jurysdykcji i tolerancji, w ich historycznym kontekście.

Książka zdobyła nagrody: II Nagrodę „Studiów Źródłoznawczych” im. Stefana K. Kuczyńskiego oraz Nagrodę KLIO III stopnia w kategorii monografii naukowej za wybitny wkład w popularyzację historii.