Prof. Wojciech Łączkowski, wybitny prawnik i były sędzia Trybunału Konstytucyjnego, otrzymał medal Homini Vere Academico.
Gości powitała JMR prof. Bogumiła Kaniewska.
- Zgromadziliśmy się tu dzisiaj, aby docenić osobę wybitną, która praktycznie całe swoje zawodowe życie związała z naszą uczelnią. Osobę, której wielki dorobek naukowy, zwłaszcza w sferze prawa finansowego, doceniany jest w kraju i za granicą.
Prof. Wojciech Łączkowski jest absolwentem i wieloletnim pracownikiem Wydziału Prawa i Administracji. W trakcie swojej długiej drogi zawodowej był prodziekanem i dziekanem tego Wydziału a w 1981 r. został wybrany prorektorem UAM. W 1992 r., w uznaniu dla naukowych dokonań, mianowany zostaje profesorem zwyczajnym.
Profesor opublikował blisko 200 prac, był promotorem w kilkuset przewodach magisterskich, 15. przewodach doktorskich, pod jego kierunkiem zakończono przewody habilitacyjne prof. Eugeniusza Teglera, późniejszego dziekana Wydziału Prawa na Uniwersytecie Szczecińskim oraz prof. Andrzeja Gomułowicza. Był także recenzentem w wielu przewodach o nadanie tytułu doktora honoris causa, procedurach habilitacyjnych, rozprawach doktorskich i publikacjach naukowych.
Profesor pełnił również bardzo ważne funkcje państwowe, w tym między innymi sędziego Trybunału Konstytucyjnego, przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej i członka Rady Polityki Pieniężnej. Udzielał się, jako aktywny członek, w wielu korporacjach uczonych, w tym w Komitecie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk czy Międzynarodowym Instytucie Finansów Publicznych. Był też członkiem wielu organizacji.
Prywatnie profesor jest mężem, ojcem pięciorga dzieci oraz dziadkiem. To właśnie swoim wnukom przekazał pasję żeglarską. Prof. Łączkowski jest kapitanem żeglugi wielkiej jachtowej.
Głos zabrał prof. Tomasz Nieborak – dziekan Wydziału Prawa i Administracji oraz uczeń prof. Łączkowskiego.
- Nie sposób w tym miejscu wymienić wszystkie zalety pana profesora, którego wiedza, doświadczenia, a przede wszystkim osobowość nie pozostały bez wpływu na mówiącego te słowa. Dane mi było i nadal jest kształtować moją osobowość badacza w duchu zasad i wartości bliskich prof. Łączkowskiemu. Mówiąc o wartościach mam na myśli w szczególności: szacunek, otwartość na drugiego człowieka, tolerancję, poszukiwanie prawdy, zaufanie, partnerstwo, przyzwoitość i skromność, dostrzeganie dobra i zarażanie nim, a także poczucie humoru. Wszystko to sprawia, że pan profesor jest osobą wyjątkową, której obecność sprawia, że w czasach braku stabilności odnajdujemy wiarę w drugiego człowieka oraz sens podejmowanych wysiłków na rzecz budowy dobra wspólnego, któremu podobnie jak w kwestii moralności i relacji do roli prawa, pan profesor poświęcił wiele prac naukowych.
Prof. Łączkowski odbierając medal nie krył wzruszenia. Dziękował zwłaszcza wszystkim obecnym na uroczystości, rodzinie – żonie Bożenie, dzieciom, wszystkim tym, którzy zupełnie bezinteresownie postanowili przyjść tego popołudnia i towarzyszyć mu w tak ważnej chwili.
Na koniec zacytował wiersz Tadeusza Różewicza „Czas na mnie”:
więc to już
wszystko
mamo
tak synku
to już wszystko
a więc to tylko tyle
tylko tyle
więc to jest całe życie.
tekst: Magdalena Ziółek
fot. Adrian Wykrota
