Data publikacji w serwisie:

Naukowcy UAM współtworzą tomograf ERI

Tomograf ERI to przełom i jednocześnie sukces wielu ludzi, w tym naukowców z Wydziału Fizyki UAM. Z tym większą przyjemnością informujemy o jego powstaniu.

Tomograf wyróżnia przede wszystkim szybkość pozyskiwania obrazów przestrzenno-widmowych oraz możliwość obrazowania objętościowego obiektów biologicznych takich jak myszy. Do tej pory powstało kilka prototypów, każdorazowo wnikliwie testowanych i ulepszanych. Obecnie urządzenie jest w ostatniej fazie rozwoju i certyfikacji, po której będzie gotowe do wdrożenia rynkowego. Trzeba zaznaczyć, że przy konstrukcji tomografu nie korzystano z rozwiązań komercyjnych w żadnym aspekcie konstrukcji urządzenia. Całość powstała w Polsce.

Kamieniem milowym w rozwoju prac było pozyskanie strategicznego inwestora, co w połączeniu z projektami pozyskanymi w ramach NCBiRu spowodowało znaczny wzrost wydajności i ogromny postęp w rozwoju zarówno samego sprzętu jak i technik pomiarowych.

ERI to technika obrazowania przestrzenno-widmowego oparta o elektronowy rezonans paramagnetyczny. Jest to powszechnie używana i dobrze znana fizykom metoda do zilustrowania rozkładu wolnych rodników w badanych obiektach lub do odwzorowania parametrów spektroskopowych, takich jak pozycja linii jej szerokość czy amplituda sygnału w różnych obszarach badanego obiektu.  Wspomniany wolny rodnik można zdefiniować jako dowolną cząsteczkę, która może istnieć niezależnie i zawiera niesparowany elektron na orbicie atomowej. Niedawny wzrost wiedzy na temat wolnych rodników i reaktywnych form tlenu (RFT) w biologii może prowadzić do rewolucji medycznej, która zapowiada nową erę w zarządzaniu zdrowiem i chorobami.

Wolne rodniki, reaktywne formy tlenu i reaktywne formy azotu są generowane w naszym organizmie przez różne układy endogenne podczas ekspozycji na zmienne warunki fizykochemiczne lub stany patologiczne. Wolnorodnikowa teoria starzenia sugeruje, że rodniki leżą u podstaw samego procesu starzenia. Podobnie proces mitohormezy (wywoływanie zmniejszonej ilości stresu mitochondrialnego) sugeruje, że wielokrotna ekspozycja na rodniki może wydłużyć życie. Ponieważ rodniki są niezbędne do życia, organizm posiada wiele mechanizmów, które zarówno minimalizują uszkodzenia wywołane przez rodniki, jak i naprawiają powstałe szkody.

tekst: dr Mikołaj Baranowski

Cały artykuł dostępny na www.uniwersyteckie.pl