Postać nietuzinkowa. Jeden z najznakomitszych umysłów naszej uczelni. Smakosz pyrek z gzikiem. Laureat Polskiego Nobla. Ogrodnik z zamiłowania. Twórca chemicznej biblii. Tancerz co się zowie. Rektor UAM. Proszę Państwa. Oto i on. Profesor Bogdan Marciniec.
Przygotowując się do rozmowy z panem profesorem zrobiłem kwerendę wśród naukowych źródeł. To wystarczyło by się załamać. 80 lat życia wypełnionego po brzegi nauką na dwóch stronach? To się nie uda. Panie profesorze. Ostrzegam. Zaczynamy?
- Zaczynamy.
- Życie. Ścieżka naukowa i dydaktyczna. Rodzina. Polski Nobel. PPNT. Patentów ma pan sporo, ale patent na sukces? Recepta?
- Miałem w życiu dużo szczęścia. Otaczali mnie ludzie ciekawi, zaangażowani, niosący w sobie duży potencjał energii, którzy mobilizowali mnie do różnorakich działań i podejmowania inicjatyw. Wiele im zawdzięczam. Tym niemniej, odpowiadając wprost na pytanie - patentem na sukces jest znalezienie rozwiązania. Kojarzenie metod naukowych i ludzi. Tworzenie zespołów ludzi zdolnych , którym się chce i które potrafią zarazić tym innych. To szczególnie ważne. Multidyscyplinarne spojrzenie na wiedzę i kojarzenie osiągnięcia naukowego z możliwością jego zastosowania w praktyce. Swoista synergia nauki i biznesu.
- Na początku zawsze jest rodzina. Pomogli?
- Jak najbardziej. Odziedziczyłem dobre geny po dziadku, założycielu Polskiego Związku Ogrodniczego jeszcze na terenach należących do Niemiec przed I wojną światową . Bardzo dużo zawdzięczam też mojej żonie Barbarze, profesor farmacji. Była dla mnie wsparciem przez całe życie.
- A świat naukowy? Jakiś guru?
- Z pewnością wiele zawdzięczam prof. Kuczyńskiemu, opiekunowi mojej pracy magisterskiej. Byłem oczarowany jego seminariami, wiedzą, podejściem do studenta. Moje ,,Katalizatory do przerobu ropy naftowej’’ okazały się sukcesem i znalazły zastosowanie w polskim przemyśle już w latach 60-tych XX w. Dla młodego człowieka to było wydarzenie nieprzeciętne. To była przepustka do chemii przemysłowej.
Cały wywiad dostępny na www.uniwersyteckie.pl
tekst: Krzysztof Smura
fot. Adrian Wykrota
