17 stycznia 2018 r., rok po śmierci prof. Józefa Tomasza Pokrzywniaka, odbyła się uroczystość nadania jego imienia Bibliotece Wydziału, z którego się wywodził. Obecny na uroczystości JM Rektor UAM, prof. Andrzej Lesicki, wspominał:
– Spotykamy się tu dzisiaj by po raz kolejny oddać hołd pamięci prof. Tomasza Józefa Pokrzywniaka. Gdy w sierpniu 2016 roku doszła do nas wiadomość o chorobie profesora, przyjęliśmy ją z niedowierzaniem, ale także wtedy z nadzieją, że po prostu z tej choroby wyjdzie. Potem oczywiście okres, gdzie wiadomości, które docierały, były niepokojące – choroba galopowała i 16 stycznia 2017 roku dotarła ta najsmutniejsza wiadomość, że Tomka już nie ma z nami – mówił Rektor, prof. Andrzej Lesicki. – Szanowni Państwo, uczelnia, Wydział, poniosły ogromną stratę, ale nasz Uniwersytet przywiązuje wielką wagę do tradycji – należy do niej także to, by tych, których nie ma wśród nas, wspominać w różny sposób, przy różnych okazjach. Moim zdaniem jednym z piękniejszych sposób czczenia pamięci tych, których nie ma, jest nadawanie salom, budynkom naszego uniwersytetu, imienia tej osoby. Dzisiejsza uroczystość jest wyrazem trzymania się tej tradycji: Bibliotece Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej, Bibliotece która, mogę to tak powiedzieć, była owocem pracy profesora, który wiele wysiłku, starań położył, by ta Biblioteka powstała, by uzyskać środki finansowe na jej budowę, także na to by spełniała oczekiwania, więc myślę, że nadanie im. prof. Józefa Tomasza Pokrzywniaka Bibliotece ma szczególny wyraz, nie tylko tradycji, ale wyjątkowego uczczenia jego pamięci – dodał.
Zanim odsłonięto tablicę pamiątkową na cześć prof. Józefa Tomasza Pokrzywniaka, głos zabrał dziekan WFPiK, prof. Tomasz Mizerkiewicz:
– Trwalszy pomnik stworzyłem niźli w spiżu ryty, królewskim sterczy czołem nad piramid szczyty” – przywołuję znany początek ody rzymskiego poety Horacego, którego twórczość wraz z całym dziedzictwem literatury klasycznej była fundamentem polskiej literatury doby staropolskiej i oświecenia, ale nie czynię tego, aby przypominać, że tym właśnie okresem dziejów naszego piśmiennictwa zajmował się zawodowo prof. Józef Tomasz Pokrzywniak – mówił prof. Mizerkiewicz. – Przywołuję te słowa, gdyż oda Horacego podejmuje problem trwałości ludzkich dzieł, a dzisiejsza uroczystość została pomyślana jako demonstracja trwałości. Trwałości wszystkiego, co uczynił prof. Tomasz Pokrzywniak dla polskiej nauki, dla Uniwersytetu i Wydziału. Coraz silniej bowiem odczuwamy, że wszystko, co uczynił wciąż jest i służy dobrym sprawom, że pomagają nam na co dzień perspektywiczne decyzje, takie jak przeniesienie siedziby Wydziału do wspaniałego gmachu Collegium Maius, jak stworzenie Salonu Mickiewicza pod Kopułą oraz budowa Wydziałowej Biblioteki, która za chwilę otrzyma jego imię.
Prof. dr hab. Józef Tomasz Pokrzywniak był historykiem literatury, wybitnym badaczem epoki oświecenia. Pełnił funkcję kierownika Zakładu Literatury Staropolskiej i Oświecenia (2007-2016), dyrektora Instytutu Filologii Polskiej UAM (1996-2005), dziekana Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej UAM (2005-2012). Był współtwórcą i Dziekanem Wydziału Pedagogiczno-Artystycznego UAM w Kaliszu (2014), współzałożycielem i pierwszym przewodniczącym Konferencji Polonistyk Uniwersyteckich, członkiem Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej PAN (1996-2002), Rady Naukowej Instytutu Badań Literackich PAN (2006-2010) oraz wielu towarzystw naukowych. Pan Profesor był cenionym nauczycielem akademickim, charyzmatycznym wykładowcą. Człowiekiem wielkiego optymizmu, życzliwości wobec innych ludzi. Miłośnikiem ogrodów, podróży i kultury włoskiej.
fot. Przemysław Stanula
