Wydział Socjologii zaprasza na wykład "Madka z bombelkiem” – postrzeganie zasługiwalności w polityce społecznej. Referat wygłosi wygłosi prof. UEP Piotr Michoń. Spotkanie odbędzie się 22 marca o godz. 10.00 w ramach cyklu Seminariów Otwartych Zakładu Teorii i Badań Praktyk Społecznych.
Dziewiętnastowieczne prawo ubogich wprowadziło rozróżnienie na tych, którzy zasługują i na tych, którzy nie zasługują na to by im pomagać. Zgodnie z tym podziałem zasługującymi były osoby, które same sobie pomóc nie mogą. Do grupy niezasługujących włączono zaś leniwych i bezrobotnych.
To ujmujące swą prostotą kryterium maskuje jednak złożoność problemu rozróżniania pomiędzy obydwoma grupami we współczesnym państwie opiekuńczym.
Od kilkunastu lat rośnie liczba badań tego, jak popularne poparcie dla polityk społecznych skierowanych do określonych grup jest zakorzenione w opiniach obywateli na temat zasługiwalności beneficjentów programów społecznych.
Pojęcie zasługiwalności stanowi główny aspekt dyskusji na temat sprawiedliwości społecznej, deprywacji oraz trwałości i zasadności polityki socjalnej. Państwo opiekuńcze znajduje się pod presją zmian politycznych, demograficznych, społecznych i gospodarczych (np. Greer, 2016). Dlatego też potrzeba zapewnienia wsparcia społecznego dla państwa opiekuńczego zyskuje na znaczeniu. Ponieważ istnieje dość powszechna zgoda co do tego, że jednostki powinny otrzymywać to, na co zasługują (Kagan, 2012), można oczekiwać, że społeczeństwo zaakceptuje i poprze politykę, jeśli beneficjenci są postrzegani jako zasługujący.
Wprowadzenie programu Rodzina 500 Plus dało nowy impuls do społecznej dyskusji na temat zasługiwalności, solidarności i sprawiedliwości społecznej w Polsce.
Więcej informacji o spotkaniu na Facebooku.
Więcej o Seminariach Otwartych: http://socjologia.amu.edu.pl/aktualnosci/584-jakie-nowe-konstytucje-seminarium-otwarte-zakladu-teorii-i-badan-praktyk-spolecznych
Autor analizuje dane pochodzące z badań forów internetowych, stosując przy tym kryteria modelu CARIN: kontrola, postawy, potrzeba, tożsamość, wzajemność, służący do oceny zasługiwania na pomoc. Jest kilka powodów, dla których przyjęte podejście ma charakter nowatorski: (1) stanowi ono odpowiedź na powtarzające się od pewnego czasu wezwanie do realizacji badań jakościowych pozwalających na zrozumienie tego, w jaki sposób ludzie rozumieją kryteria zasługiwalności; (2) dotyczy konkretnego świadczenia a nie ogólnie rozumianego programu społecznego; (3) a analizą objęto dane, które powstały bez interwencji badacza.