Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu zaprasza serdecznie na spotkanie autorskie z Elwirą FIBIGER córką Gustawa Fibigera – ostatniego właściciela znanej w całej Europie fabryki fortepianów w Kaliszu.
Fortepian moja miłość
6.03.2024, godz.17.30Czytelnia NOVA
Wykładowi towarzyszy pokaz filmu Judyty Fibiger “Dusza zaklęta w fortepianie.”
“Fortepian moja miłość” to niezwykle nostalgiczna i refleksyjna książka o historii unikatowej wytwórni fortepianów, ale także o nietuzinkowej rodzinie Fibigerów i ich losach. Ta świetnie wydana i napisana wprawnym językiem książka, wzbogacona o bogatą dokumentację archiwalnych zdjęć, opisuje nie tylko początki, świetność i upadek fabryki, ale przede wszystkim ludzi ją tworzących, sięgających po najwyższe laury w swoim rzemiośle i ich walkę o przetrwanie w cynicznym systemie PRL.
Film „Dusza zaklęta w Fortepianie” to historia założonej w 1889 roku w Kaliszu Fabryki Fortepianów i Pianin Arnold Fibiger– największej polskiej fabryki fortepianów. W dokumencie pojawią się unikalne archiwalia pokazujące znacjonalizowaną fabrykę, której nazwa po wojnie została przez ówczesne władze bezprawnie zamieniona na „Calisię.” Ostatni właściciel Gustaw Arnold Fibiger urodził się w Kaliszu w 1912 roku. Jego pasja tworzenia instrumentów przetrwała nawet w czasach, gdy po wojnie zabrano mu rodzinną fabrykę. Muzykę do filmu skomponował Jan A.P. Kaczmarek, który zgodził się także wystąpić w filmie.
„To było wielkie, że Gustaw Fibiger, mimo tego, że fabryka nie była już jego własnością, umiał wejść w ten świat, już nie swój, już nie kierowany przez siebie i służyć idei doskonałego fortepianu czy pianina. To było niezwykłe.Tylko ludzie o wielkim sercu, o wielkim duchu, potrafią z takim oddaniem służyć jakiejś idei. Ta idea była w nim tak głęboko zasadzona, że jej służył.Mnie to nie dziwi, człowiek wielkiej pasji będzie to robił, mimo tego, że zmieniły się okoliczności, bo jest w nim ciągle nadzieja i upór, żeby pomagać tej idei, żeby te fortepiany w jego przypadku, były coraz lepsze, żeby one oddawały ten idealny świat, który gdzieś tam można z nich wyczarować. Dla mnie jest to przejaw niezwykłej osobowości GustawaFibigera.”
Jan A.P. Kaczmarek