Szkoła Doktorska Nauk o Języku i Literaturze

Dyscypliny

Kształcenie w Szkole Doktorskiej Nauk o Języku i Literaturze odbywa się w następujących dyscyplinach:

Językoznawstwo

Systematyczne badanie języka ludzkiego, synchroniczne i diachroniczne, teoretyczne i stosowane, szczegółowe i ogólne. Jej przedmiotem są zarówno różnice między poszczególnymi językami, jak i cechy wspólne języków, dające wzgląd we właściwości ludzkiego umysłu. Językoznawstwo obejmuje wiele dziedzin, dotyczących różnych aspektów języka: fonetykę, fonologię, składnię, semantykę, filozofię, psychologię i socjologię języka, językoznawstwo kognitywne, korpusowe i synchroniczno-porównawcze, języki cyfrowe, historię języka, nauczanie języków itd.

Językoznawstwo ma charakter wybitnie interdyscyplinarny, gdyż wchodzi w związki z różnymi dyscyplinami naukowymi, np. semantyka z filozofią, fonetyka z fizyką, dydaktyka z psychologią, logopedia z medycyną.

Literaturoznawstwo

Dyscyplina w obrębie humanistyki, zajmująca się badaniami nad literaturą zarówno w ujęciu synchronicznym, jak i diachronicznym. Jest nauką o dziełach wyobraźni/ fikcji, tradycyjnie podzielonych na lirykę, epikę i dramat, współcześnie zaś związanych z szeroko definiowaną kategorią tekstu. Najogólniejszy podział literaturoznawstwa wyodrębnia historię, teorię i krytykę literacką, jednak obok niego funkcjonuje bardzo wiele innych terminów, opisujących przedmioty naukowego opisu, np. dokumentalistyka literacka, teorie i metodologie badań literackich, teorie i praktyki interpretacji, antropologia i socjologia literatury, krytyka tekstu itp.

Obejmuje szereg metod badania różnorodności ujęć ludzkich doświadczeń za pomocą twórczego języka. Teksty literackie są podstawowymi dokumentami do badania historii narodowych, wydarzeń na świecie, indywidualnej psychiki, rasy, klasy, płci, nauki, ekonomii, religii, świata przyrody, czasu wolnego i innych sztuk. Literaturoznawstwo, wchodzące w związki z wieloma dziedzinami badań naukowych, ma ze swej istoty interdyscyplinarny charakter.