W nowo powstałym Centrum Archeologii Eksperymentalnej studenci testują hipotezy naukowe. To miejsce jest dla nich szansą na realizowanie własnych planów badawczych.
– Do tej pory wszystkie eksperymenty nasi studenci i pracownicy wykonywali gdzie indziej, na przykład w muzeach lub nawet w domach prywatnych. To, co zostało wytworzone w eksperymencie, a czasem były to dość duże obiekty, zostawało w tamtych miejscach. Centrum zostało powołane po to, żeby wyniki eksperymentów zostawały na uniwersytecie i były wykorzystywane do celów edukacyjnych – informuje dr Marta Krzyżanowska, kierownik Centrum Archeologii Eksperymentalnej działającego przy Wydziale Archeologii.
Okazuje się, że archeologiczne eksperymenty są bardzo różnorodne: mogą dotyczyć na przykład sposobu wytwarzania narzędzi krzemiennych lub kościanych, wytopu brązu czy też produkcji żelaza. Właściwie każdy temat może stać się przedmiotem eksperymentu. Najpierw archeolog pozyskuje materiały do badań na wykopaliskach – mogą to być wszelkie pozostałości związane z wytwarzaniem przedmiotów: fragmenty pieców, szczątki palenisk czy nieudane wyroby. Następnie badacz analizuje te rzeczy i na tej podstawie stawia hipotezę, którą testuje w praktyce.
Doktor Krzyżanowska bada sposób wytwarzania paciorków szklanych z okresu wpływów rzymskich i wczesnego średniowiecza. W ramach eksperymentów dotyczących na przykład produkcji wczesnośredniowiecznych paciorków próbuje zrekonstruować palenisko, w którym je wykonywano, przez badanie, jakich używano materiałów, narzędzi czy wysokości temperatury osiąganej w tak prostej konstrukcji. Do takiego doświadczenia potrzebna jest przestrzeń na świeżym powietrzu, dlatego centrum pozyskało miejsce na Kampusie Morasko (teren za akademikiem „Meteor”, naprzeciwko Centrum Zaawansowanych Technologii). Studenci i pracownicy mogą również prowadzić eksperymenty w specjalnie wyznaczonej do tego sali w budynku Collegium Historicum.
Czytaj dalej na Uniwersyteckie.pl: Dr Marta Krzyżanowska. Archeolodzy też eksperymentują
fot. Łukasz Gdak