Od marca 2020 r. w Polsce odnotowano ponad 6,5 mln przypadków zakażenia wirusem SARS-CoV-2. Pandemia zmusiła cały świat do zaadaptowania się do nowych warunków. O tym, w jaki sposób nanotechnologia może rozwiązać problemy związane z infekcjami wirusowymi, w tym koronawirusem, pisze prof. UAM dr hab. Joanna Gościańska z Wydziału Chemii UAM, która jest współautorką artykułu opublikowanego w prestiżowym czasopiśmie naukowym "Advanced Functional Materials".
Nowo pojawiające się i nawracające przypadki zakażeń wirusowych stanowią znaczący problem i ogromne wyzwanie dla zdrowia publicznego. W większości państw zapobiega się lub kontroluje ostre infekcje wirusowe poprzez powszechne szczepienia i poprawę warunków sanitarnych. W efekcie, przypadki zachorowań na odrę, żółtą febrę, wściekliznę rzadko pojawiają się w krajach rozwiniętych. Kryzys zdrowotny XXI wieku spowodowany rozprzestrzenianiem się koronawirusa (SARS-CoV-2) wiązał się z koniecznością adaptacji do nowych warunków, niepewnością o przyszłość i ogromnym obciążeniem psychicznym. Każdego dnia pojawiały się doniesienia dotyczące nowych objawów i przypadków zakażeń. Większość osób przechodziła zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2 łagodnie lub nawet bezobjawowo. Niestety u niektórych pacjentów rozwijała się niewydolność oddechowa, która w konsekwencji prowadziła do śmierci. Wysiłki badaczy na całym świecie były skupione na opracowywaniu nowych metod diagnostyki oraz skutecznych terapii, wykorzystujących potencjał jaki niesie za sobą nanotechnologia.
W publikacji autorstwa prof. UAM dr hab. Joanny Gościańskiej z Zakładu Technologii Chemicznej Wydziału Chemii UAM, dra Ralpha Freunda z Uniwersytetu w Augsburgu oraz prof. Stefana Wuttke z Centrum BCMaterials w Leioa, przedstawiono, w jaki sposób nanotechnologia może rozwiązać aktualne problemy związane z zapobieganiem, leczeniem oraz diagnostyką infekcji wirusowych. Skoncentrowano się na syntezie leków i szczepionek, opartych na nanonośnikach, o zwiększonej skuteczności i zmniejszonych skutkach ubocznych, projektowaniu środków ochrony indywidualnej (masek, rękawiczek, odzieży medycznej) oraz samodezynfekujących się powierzchni na bazie nanocząstek, a także strategiach rozwoju nanobiosensorów umożliwiających wczesne wykrywanie infekcji wirusowych. Wyniki badań prowadzonych w skali laboratoryjnej są bardzo obiecujące. Jednakże myśląc o komercjalizacji produktów medycznych opartych na nanotechnologii należy zastanowić się, jak można obniżyć ich koszt i uczynić je bardziej niezawodnymi w stosunku do dotychczasowych rozwiązań.
Link do artykułu: Nanoscience versus Viruses: The SARS-CoV-2 Case