Publikacja w „Nature” zawsze jest czymś wyjątkowym w dziejach uczelni. Tym bardziej, że nie trafia się często. Przez ponad sto lat istnienia poznańskiego uniwersytetu było ich nieco ponad dwadzieścia. Ostatnia na Wydziale Chemii pod koniec lat 80. autorstwa prof. Mariusza Jaskólskiego. Tym bardziej więc zachwyca fakt, że prof. Agnieszka Janiak znalazła się w doborowym gronie autorów. Znalazł się w nim również prof. Marcin Kwit, który dał początek pewnemu odkryciu.
Był rok 2014. Tego dnia nad murami Uniwersytetu Stellenbosch (RPA) wisiały ciężkie chmury. Padało. W laboratorium chemicznym prof. Leonarda Barboura dzień nie różniłby się od innych, gdyby nie poznańska naukowczyni, która jako postdoc realizowała grant w RPA. Po 9 latach od tej chwili prof. Agnieszka Janiak z Zakładu Krystalografii Wydziału Chemii wciąż nie ukrywa ekscytacji. To był przełom.
– Przygotowywałam się do pomiarów dyfrakcyjnych – wspomina. Próbka krystaliczna, którą miałam zbadać, znajdowała się w laboratorium przeznaczonym do syntez tuż przy dziedzińcu, natomiast dyfraktometr monokrystaliczny znajdował się w innym pomieszczeniu. Żeby rozpocząć pomiary, musiałam przejść z kryształami wysypanymi na szalce Petriego przez fragment korytarza częściowo otwartego na dziedziniec. Akurat wtedy bardzo mocno padało.
W krótkim korytarzu łączącym dwa pomieszczenia dało się wyczuć wzmożoną wilgotność. W chwili, gdy naukowczyni przenosiła kryształy, zauważyła dziwne zjawisko. Substancja mająca do tej pory kolor żółty zaczęła gwałtownie zmieniać barwę na czerwoną. Kilka sekund później, już w kolejnym pomieszczeniu, kryształy odzyskały poprzedni kolor.
– Natychmiast poinformowałam o zdarzeniu mojego mentora. Tego dnia było to najważniejsze wydarzenie w naszym laboratorium – mówi prof. Janiak. Napisałam też wiadomość do prof. Kwita, do Poznania, bo to on podesłał mi materiał do badań.
Czytaj dalej na Uniwersyteckie.pl: Natur(e)alnie prof. Janiak. Kryształowe odkrycie