Dagmara Świerkowska pisze pierwszą w Polsce pracę doktorską poświęconą slamowi poetyckiemu. Jeszcze do niedawna aktywna slamerka dziś pisze o slamie i stara się go promować.
Jej praca dotyczy wzorców gatunkowych wypowiedzi slamerskich i powstaje pod opieką prof. Małgorzaty Rybki w Zakładzie Gramatyki Współczesnego Języka Polskiego i Onomastyki.
Doktorantka w sierpniu tego roku razem z Fundacją KulturAkcja współorganizowała Ogólnopolskie Mistrzostwa Slamu Poetyckiego, ale wcześniej przez kilka lat sama występowała na różnych turniejach slamerskich, z których najważniejszym były Mistrzostwa Świata Slamu Poetyckiego w Paryżu w 2019 roku.
Slam jest spotkaniem, podczas którego amatorzy prezentują swoją twórczość literacką. Dagmara Świerkowska chce pokazać, że ta forma wypowiedzi ma inne cechy gatunkowe, niż tradycyjnie postrzegana poezja. Slamerzy rezygnują z wyrafinowanych metafor na rzecz przekazu multimodalnego - gestów, dźwięków, elementów parajęzykowych jak np. kląskanie, skakanie, klaskanie. Wszystkie te środki są niezwykle istotne dla odbioru tekstu mówionego.
W Polsce slam jest niedoceniany i traktowany jak brudne dziecko poezji, tymczasem na Zachodzie funkcjonuje jako nowa twarz poezji. Jest też wykorzystywany jako metoda dydaktyczna – praktyka kreatywnego pisania w szkołach jest postrzegana jako skuteczny sposób na radzenie sobie z traumami. Doktorantka z UAM walczy o to, by slam był traktowany jako możliwa droga, a nie jak coś, co jest spychane na bok, bo jest inne.
Więcej o slamie i badaniach Dagmary Świerkowskiej przeczytacie na Uniwersyteckie.pl.
Ewa Konarzewska-Michalak
fot. Adrian Wykrota