Jakub Szewczyk pochodzi z polsko-czeskiego Cieszyna, ale studia ukończył na AGH w Krakowie. Daniel Aguilar za to jest Hiszpanem z Saragossy zafascynowanym nanonauką. Tych dwóch doktorantów należy do grupy prof. UAM Emersona Coya z Centrum NanoBioMedycznego. Mimo młodego wieku panowie mają już na swoim koncie pierwsze publikacje w wysokopunktowanych czasopismach, a w perspektywie podwójny doktorat. To będzie opowieść o polidopaminie, dwóch zdolnych studentach i ich promotorze.
– Polidopamina (PDA) powstała z inspiracji organizmami morskimi – tłumaczy Jakub Szewczyk – a konkretnie muszlami morskimi. Dzięki wytwarzaniu naturalnych polimerów mają one zdolność przywierania do praktycznie każdej powierzchni. Naukowcy badali ten fenomen od wielu lat i w ten sposób odkryli ścieżkę syntezy, która w lekko zasadowym środowisku i pod wpływem utleniacza prowadzi do powstania polidopaminy.
Polidopamina ma nie tylko właściwości polimeru wytwarzanego przez muszle morskie, ale również, co zaobserwowali naukowcy, wiele innych: na przykład w roztworze osadza się praktycznie na każdej powierzchni, którą w nim zamoczymy. Na tak zwanym interfejsie, czyli styku między powierzchnią wody a powietrzem, zachodzi reakcja, dzięki której powstaje bardzo ciekawa forma polidopaminy: cienka błonka, która ma pewien nieobserwowany wcześniej stopień dwuwymiarowego uporządkowania strukturalnego. Opisał go wcześniej prof. Emerson Coy, a teraz dalsze badania w kierunku jego zastosowań realizują członkowie jego naukowego teamu.
Czytaj cały artykuł na Uniwersyteckie.pl: Prof. Emerson Coy. Cud polidopaminy