Prof. UAM dr hab. Kamilla Pawłowska w Centrum Edukacji Przyrodniczej Uniwersytetu Jagiellońskiego miała okazję przebadać szkielet nosorożca włochatego. Działania realizuje w ramach projektu WOOLRHINOPOLI, finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki.
Od ostatnich badań szkieletu nosorożca włochatego minęło ponad pół wieku, a aparatura badawcza zmieniła się diametralnie. Stan wiedzy w tym obszarze postanowiła zaktualizować prof. UAM dr hab. Kamilla Pawłowska z Instytutu Geologii (Wydział Nauk Geograficznych i Geologicznych UAM), inicjatorka projektu WOOLRHINOPOLI.
– Zaskakujący jest deficyt badań nosorożca włochatego w Polsce, biorąc pod uwagę względną obfitość jego szczątków. Nie mamy zatem wiedzy na temat szczegółów obecności nosorożca włochatego; w szczególności nie wiemy, jak szeroko był on rozmieszczony w Polsce. Nie wiemy również, czy jego obecność była stała, tymczasowa czy okresowa. Co więcej, żadne z przeprowadzonych do tej pory badań nie dotyczyło starożytnego DNA, które mogłoby rzucić światło na starożytne populacje – czytamy na stronie projektu WOOLRHINOPOLI.
W ramach projektu naukowcy będą dążyć do rozwikłania powyższych kwestii, badając szczątki nosorożca włochatego z Polski, Morza Północnego i wybranych krajów europejskich. Badania mają na celu określenie taksonomiczne szczątków, określenie wieku i płci, pomiary kości i czaszek, określenie zmian patologicznych w odniesieniu do przebytych chorób lub urazów, określenie bezwzględnego wieku szczątków za pomocą datowania radiowęglowego oraz analizę DNA.
Odwiedź stronę projektu WOOLRHINOPOLI!
Źródło informacji: Strona Instytutu Geologii UAM na Facebooku